Ο Manuel Ferrara τρυπάει ανελέητα έναν κώλο από έβενο, δημιουργώντας έναν υπνωτιστικό ρυθμό. Οι αμείλικτες ωθήσεις του συναντούν την έντονη περιφέρεια του λευκού κόκορα, πυροδοτώντας ακατέργαστο πάθος και αφιλτράριστη ευχαρίστηση. Αυτή η καυτή διαφυλετική συνάντηση παρουσιάζει μια αριστοτεχνική επίδειξη πρωκτικής αντοχής.