Ως Ρωσίδα έφηβη, ποθώ μεγάλες βόλτες για να κρατήσω την εγκυμοσύνη μου λαμπερή. Μετά το περπάτημα, εξαντλημένη και πονεμένη, ο φίλος μου με βοηθά με ανυπομονησία, με τη γλώσσα του να εξερευνά την πρησμένη κοιλιά μου, οδηγώντας σε μια παθιασμένη συνάντηση. Αυτό είναι το φετίχ μου, η πραγματικότητά μας.